Czym jest psychoterapia ?
Psychoterapia jest metodą leczenia, która w efekcie ma doprowadzić do zmiany. Na poziomie "namacalnym" - do ustąpienia bądź zmniejszenia nasilenia objawów. Na poziomie psychicznym - do zmiany wewnętrznego obrazu siebie, postrzegania swoich związków, świata zewnętrznego. Ponieważ zmiana w tym obszarze wymaga długotrwałej pracy, a co za tym idzie długotrwałej psychoterapii,

podczas terapii grupowej zwykle jest możliwość przyjrzenia się jedynie niewielkiemu wycinkowi tego obszaru wewnętrznego. Pojawiające się objawy oraz sposób przeżywania siebie i świata rozumiane są jako pochodna różnego rodzaju doświadczeń życiowych, relacji z ważnymi osobami, deficytów w różnych sferach życia, noszonych w sobie pragnień i potrzeb, ale także lęków i obaw.

Część z tych przyczyn jest znana, a więc świadoma. Jednakże znaczny obszar pozostaje w sferze nieświadomej, a jego wydobycie jest jednym z celów psychoterapii. Dzieje się tak poprzez rozmowę terapeutyczną, poprzez dzielenie się własnymi fantazjami, wyobrażeniami, hipotezami i odczuciami pojawiającymi się podczas terapii grupowej. Jest to główna metoda pracy psychoterapeutycznej. Istotne jest nie tylko to, czego doświadczamy w odniesieniu do samych siebie ale także do poszczególnych członków grupy, grupy jako całości oraz do osoby terapeuty i do zespołu terapeutycznego. Ujawnienie tego (a więc mówienie o tym na grupie terapeutycznej) pozwala na przyjrzenie się sobie, swojemu funkcjonowaniu w relacjach z innymi. Ważne jest by mówić nie tylko o tym co przyjemne, ale także o konfliktach i obawach, o tym co się podoba i o tym co złości, gdyż w grupie terapeutycznej, podobnie jak w życiu, oprócz chwil przyjemnych, pojawiają się także konflikty i trudności.